آشنایی با اسانسور

مقدمه

آسانسور ماشيني الكترومكانيكي است كه وظيفه انتقال افراد و بارها را بصورت  عمودي بر عهده دارد.

تاريخچه اولين آسانسور بدرستي مشخص نيست، زيرا از طرفي عنوان مي‌شود كه اولين آسانسور در سال 1743 ميلادي در فرانسه در قصر شاه لوئيس پانزدهم جهت انتقال پادشاه به بالكن قصر نصب شده و به دستور شاه توسط نيروي دست چند نفر حركت مي‌كرده است. از طرفي ديگر نصب و بهره‌برداري از اولين آسانسور حمل مسافر را در نيويورك در سال 1857 ميلادي عنوان مي‌كنند. ولي در تاريخ مي‌خوانيم كه 4500 سال قبل موقع ساخت اهرام ثلاثه مصر و يا 2500 سال پيش هنگام ساخت تخت جمشيد از بالابرهاي چوبي استفاده شده است.

بهرحال در ايران صنعت آسانسور قدمتي 80 ساله دارد و اگر گفته‌هاي بدون مدرك در مورد نصب آسانسور در كاخ گلستان توسط ناصرالدين شاه را ناديده بگيريم، اولين آسانسورها كه البته اثري از آنها به جا نمانده است، در پالايشگاه آبادان در دوران حكومت احمدشاه قاجار نصب شده است.

ابتدا آسانسورها به صورت كامل و بسته‌بندي شده از ساير كشورها به ايران وارد مي‌شدند، ليكن به تدريج شركت‌هاي ايرانيِ فروش و نصب آسانسور در ايران به وجود آمدند و در سال 1345 اولين كارگاه توليد درب و كابين توسط اوكن الكساني با كپي‌برداري از روي درب و كابين شركت‌هاي اورپايي شروع به كار كرد.

هم اكنون بيش از يك هزار شركت نصب و سرويس آسانسور و همچنين بيش از صدها كارگاه كوچك و بزرگ، جهت ساخت درب و كابين و قطعات آسانسور در سراسر كشور مشغول به كار هستند.

طبق آمار سنديكاي آسانسور و پله برقي ايران، هم اكنون بيش از 400.000 دستگاه آسانسور در كشور در حال بهره‌برداري بوده و سالانه بيش از 20 هزار دستگاه آسانسور جديد به آنها اضافه مي‌گردد و تجارت آسانسور در كشورمان در سال 1388 حدود 470 ميليارد تومان برآورد شده است.

آسانسورها بطور ميانگين كمي بيش از 1% از كل برق كشور را مصرف مي‌كنند و با توجه به كاربرد آنها وسيله‌اي مشترك در محيط‌هاي صنعتي، تجاري، اداري، درماني و مسكوني شده است و تقريباً جزء لاينفك زندگي امروزه شده‌اند و لذا لازم است هر فردي حداقل يك آشنايي كلي با اين وسيله داشته باشد